In 1943 regelt Hajo voor een Joodse arts, genaamd Betty Levi, een onderduikadres: zijn eigen huis aan de Frankrijkstraat. De geheime verzetspraktijken brengen de familie Bruining in gevaar. Een klein jaar na de intrek van de nieuwe bewoonster wordt er ’s nachts hard op de voordeur geklopt. Het zijn agenten van de Sicherheitsdienst, die op zoek zijn naar Hajo. Ook Annette schrikt wakker van al het lawaai. Niet veel later komt moeder haar kamer binnen: "Ik heb je vader onder de vloer verstopt, maar het luikje sluit niet goed. Het zeil ligt er bol overheen." Ze pakt haar half slapende dochter op en brengt haar naar de andere slaapkamer. "Ik draag je over naar vaders bed, omdat het nog warm is. Doe maar of je slaapt."
Annette Bruining, 8 jaar. (Bron: z.j., privébezit Annette Haas-Bruining)
De SD
Wanneer moeder beneden de deur opendoet voor de mannen van de SD, ziet Annette de zender van haar vader staan. Moeder probeert de SD nog te overtuigen dat haar man niet thuis is, maar het is tevergeefs. Vlug stopt Annette de zender onder de dekens en schopt het apparaat naar het voeteneind. Samen met vaders pantoffels, die nog voor het bed stonden. De mannen lopen de trap op. De deur gaat open en moeder richt een zaklantaarn op het bed. Het laken wordt van Annettes gezicht getrokken. "Dit is mijn dochtertje", zegt moeder. "Ze is erg ziek. Ze heeft tuberculose." De mannen laten het laken direct los. Daar moeten ze niets van hebben!
De mannen doorzoeken de rest van het huis en wanneer ze de zolderkamer van Betty Levi betreden, vertelt moeder gauw dat Betty de kinderjuf is. Betty ligt in bed te slapen en alleen haar blonde krullen steken boven de dekens uit. De SD trapt erin en gaat naar buiten. Het gevaar is echter nog niet voorbij. De mannen zijn niet van plan weg te gaan voordat ze Hajo hebben gevonden. Een van de mannen houdt wacht bij de voordeur, de ander achter het huis. De hele nacht blijft vader verstopt in de kleine ruimte onder de vloer. Moeder doet alle lichten uit en gaat naast Annette liggen.
Annette met haar broertje en haar vader. (Bron: z.j., privébezit Annette Haas-Bruining)
Naar de kerk
In de ochtend laat moeder de kat naar buiten via de voordeur. Er staat niemand meer. Daarna haalt ze kolen uit het schuurtje achter, ook daar is niemand meer te bekennen.
Vader haast zich, met het kerkboek van het dienstmeisje onder zijn arm, naar buiten en voegt zich bij de voorbijgangers die op weg zijn naar de kerk. Zo bereikt hij het Rijks Krankzinnigengesticht. De directeur, een vriend van Hajo, laat hem opnemen als een van de patiënten om hem te verstoppen voor de bezetter. Betty Levi vindt een ander, veilig onderduikadres in Eindhoven.
Hajo Bruining. (Foto: z.j., privébezit Annette Haas-Bruining)
Niet veel later werd Eindhoven bevrijd en keerde Hajo terug naar huis. Al bleef de angst voor gevaar niet weg. Het Ardennenoffensief hield iedereen in spanning. Grote angst dat de Duitsers Eindhoven zouden heroveren. Direct na de bevrijding van Nederland ontving Hajo in de Ridderzaal in Den Haag een onderscheiding van de Britse regering en werd hij lid van de Order of the British Empire. Hajo zei: "De oorlog is voorbij." Hij sprak er nooit meer over. Betty Levi emigreerde naar Israël en behield contact met de familie Bruining.
Bronnen
Verhaal aangeleverd door Annette Haas-Bruining.
https://isgeschiedenis.nl/nieuws/de-geschiedenis-van-de-ss (stand op 8 mei 2018).
http://www.go2war2.nl/artikel/1178/Sicherheitsdienst-SD.htm (stand op 8 mei 2018).