Senioren in Brabant gaat over senioren die (recentelijk) in een zorgcentrum wonen. Vaak hebben zij, toen zij gingen verhuizen, afstand moeten doen van een groot deel van hun inboedel. De expositie gaat over de spullen die niet meeverhuizen. Vaak worden deze spullen naar de kringloopwinkel gebracht. Daar wachtten ze op nieuwe eigenaren en op nieuwe herinneringen. De tentoonstelling Hebben&Houden zette deze spullen in een nieuw daglicht door mensen na te laten denken over de mogelijke bijbehorende verhalen. Om de tentoonstelling goed tot zijn recht te laten komen en om een potentieel nieuw publiek te bereiken, exposeerden we in kringloopwinkels en zorginstellingen van Brabant. Dit is de reactie van Ger:
"Het herkenbaarst vind ik dit poëzie-album", zegt ze resoluut. "Ik had er precies zo één, maar ik ben ‘m kwijtgeraakt. Ik ben nog al eens verhuisd, dus hij zal wel tijdens een verhuizing zijn zoekgeraakt. Als ik dit album zie, denk ik: had ik de mijne nog maar. Ik ben over het algemeen namelijk vrij behoudend, ik doe niet zo snel iets weg. Ja, meubels of gewone gebruiksvoorwerpen wel, maar de piano van mijn moeder zal ik bijvoorbeeld nooit wegdoen. Zij heeft hem ooit zelf gekocht, met haar trouwen, een prachtige zwarte. Ik heb er op gespeeld, maar omdat ik nu reuma heb kan dat niet meer. Als ik er niet meer ben, wil mijn oudste dochter hem hebben."
Deze getuigenis is onderdeel van het project Senioren in Brabant en hoort bij het thema Levensloop.