Senioren in Brabant gaat over senioren die (recentelijk) in een zorgcentrum wonen. Vaak hebben zij, toen zij gingen verhuizen, afstand moeten doen van een groot deel van hun inboedel. De expositie gaat over de spullen die niet meeverhuizen. Vaak worden deze spullen naar de kringloopwinkel gebracht. Daar wachtten ze op nieuwe eigenaren en op nieuwe herinneringen. De tentoonstelling Hebben&Houden zette deze spullen in een nieuw daglicht door mensen na te laten denken over de mogelijke bijbehorende verhalen. Om de tentoonstelling goed tot zijn recht te laten komen en om een potentieel nieuw publiek te bereiken, exposeerden we in kringloopwinkels en zorginstellingen van Brabant. Dit is het verhaal van mevrouw Steegh:
"Ik woon hier pas zes weken. Ja, ik heb veel spullen moeten achterlaten. Heel veel. Maar de spullen waar ik echt van hield heb ik gehouden. Tsja, dat weet je als je kleiner gaat wonen. Dit was de tweede keer: toen ik vijf jaar geleden in mijn vorige appartement ging wonen, heb ik ook veel spullen weggedaan. De meubels die hier pasten heb ik meegenomen, maar mijn grote bed heb ik weg moeten doen, en de vijfdeursklerenkast. Ik heb ook veel porselein weggedaan, omdat je dat hier niet meer gebruikt."
"Ik kan geen voorwerp noemen waar ik het meest aan gehecht was. Eigenlijk was ik gewoon aan al m’n spulletjes erg gehecht. Maar ik heb het erg naar mijn zin. Hier ben je nooit alleen: in mijn vorige appartement was ik altijd alleen. Hier niet, er is altijd wat te doen. Gek, ik had een prachtig huis, maar ik mis het niet, omdat ik hier zoveel te doen heb. De eerste week moest ik wennen, toen dacht ik: waar ben ik aan begonnen? Maar nu die week voorbij is vind ik het heerlijk."
Deze getuigenis is onderdeel van het project Senioren in Brabant en hoort bij het thema Levensloop.