In 1964 werd er een honderd miljoen gulden kostend structuurplan over de herinrichting van de Bossche binnenstad nog zonder hoofdelijke stemming door de raad aangenomen. Het plan voorzag in een vierbaans binnenstadsring voor het autoverkeer, de aantasting van 66 straten en stegen en de sloop van maar liefst 5800 meter straatwand in de binnenstad.
Vijf jaar later ging de stemming een stuk stroever en vergde het maar liefst vier avonden van verhitte debatten om een besluit te nemen over het voorstel om ook de historische Binnendieze te dempen. De meningen van de raadsleden stonden dan ook lijnrecht tegenover elkaar. Wat de één "een zwarte bladzijde" noemde, "een doodssteek in het hart", was voor de ander "een moedig besluit, van levensbelang voor de stad".
Onderhoud van de Binnendieze in 's-Hertogenbosch. (Foto: Marc Bolsius, Erfgoed Brabant)
Het leek erop dat de hartstochtelijke pleidooien voor behoud van de Binnendieze zonder effect bleven, want de meerderheid van de raad stemde vóór demping. Hiervoor moest wel eerst een nieuw binnenstadsriool worden aangelegd en zodoende kreeg het riviertje juist genoeg uitstel om ook verstokte voorstanders van demping tot het inzicht te brengen dat de raad het verkeerde besluit had genomen.
Tegelijk met het dempingsplan verdween het structuurplan voorgoed in de la. Vanaf de jaren zeventig werd de restauratie opgepakt van het unieke stedenbouwkundige erfgoed in de Bossche binnenstad.
Bronnen
Van Oudheusden, J., Binnendieze. De stadsrivier van ’s-Hertogenbosch, Zwolle, 1996.
Van Oudheusden, J., Erfgoed van de Brabanders. Verleden met een toekomst, ‘s-Hertogenbosch, 2014.
Dit artikel is een bewerking van een tekst uit J. Van Oudheusden, Erfgoed van de Brabanders. Verleden met een toekomst, ‘s-Hertogenbosch, 2014, 291.