“Ik kom uit Spanje, het dorp waar ik vandaan kom heet Salazar. Dat is een heel klein dorp met maar tientallen inwoners, in de buurt van Bilbao. Ik woon nu in Eindhoven. Het is grappig, de kleuren van de voetbalshirts lijken op die van het team in Bilbao. Als er een voetbalwedstrijd is en er lopen hier veel mensen rond met een PSV-shirt, lijkt het of ik weer thuis ben.
In 2019 ben ik begonnen om als au pair te werken en begon ik met reizen. Eerst twee jaar in de Verenigde Staten, dat was een geweldige tijd. Daarna ging ik terug naar Spanje, ik wist dat ik daar niet wilde blijven. De mensen zijn fijn en het weer is… nouja dat hangt er vanaf. Mensen hier denken dat het in Spanje altijd mooi weer is maar dat is niet zo. Ik kom uit het noorden en het weer is vergelijkbaar met hier, misschien iets kouder. Ik wist dat ik wilde reizen, in eerste instantie terug naar de Verenigde Staten maar dat ging toen niet door allerlei omstandigheden. Ik wilde graag naar Noord-Europa, Noorwegen, Zweden, Nederland, Duitsland. Ik vond toen mijn huidige gastgezin in Eindhoven, dat zijn geweldige mensen. Ik vond per toeval dit gezin, zo ben ik hier terecht gekomen. Ik had ook een gezin in Noorwegen of Zweden kunnen vinden. Ik wilde in elk geval naar een land waar het economisch beter gaat dan Spanje.
Misschien ervaar ik het alleen zo, maar in Spanje leef je alleen maar om te leven. Ik ben heel ondernemend, ik wil graag iets opbouwen. Ik wilde iets leren door in andere landen te leven met een andere economie, maar ook met een andere cultuur en andere mensen. Ik heb nu ook de kans om te sparen, wat ik Spanje niet kon. Reizen en leren, dat is voor mij nu het belangrijkste op mijn vierentwintigste. Dus daarom ben ik in Eindhoven sinds februari 2022. Ik weet nog niet hoe lang ik wil blijven. Toen ik hier kwam dacht ik als ik het een leuk land zou vinden, ik misschien wel zou blijven. In de eerste paar weken merkte ik dat mensen heel aardig zijn, lekker gek en ze vinden het leuk om grapjes te maken. En ik hoefde ook niet zo te wennen aan het weer, in de Verenigde Staten was dat wel anders. Daar was het heel koud of heel warm. Maar ik wil toch weer op reis. Dus ik weet nog niet wanneer ik wegga en of ik daarna nog terug wil komen.”
Brabantse gastvrijheid?
“Ik vind het heel belangrijk dat je een familie ‘maakt’ waar je bent. Hier is dat wel moeilijk. In de Verenigde Staten was dat veel makkelijker. Daar kon ik ook veel Latijns-Amerikaanse mensen ontmoeten, met de taal was dat makkelijker. De cultuur is ook wat openhartiger. Hier wordt het met de tijd wel beter. Wat ik zie in Nederlandse mensen is dat ze aardig zijn en ook wel open, en ze zeggen meestal wat ze denken, ze zijn niet dubbel. Er zijn natuurlijk wel uitzonderingen op de regel en iedereen is anders. Maar Nederlandse mensen hebben een soort grens waar je niet overheen kan komen. Ik heb hier een goede vriend, we sporten veel samen en we hebben een goede band. Maar hij nodigt me nooit uit bij hem thuis voor een biertje. Misschien is het wel een taalbarrière, maar dat weet ik niet zeker. Het schijnt in Noorwegen, waar ik ook graag naartoe zou willen, wel nog erger te zijn dan hier. Ik weet niet of ik daar klaar voor ben! Ik denk dat zes maanden daar wel veel zou zijn.
Ik zie niet zoveel verschil tussen de mensen in Eindhoven en de rest van Nederland. Utrecht en Amsterdam zijn wat meer internationale steden, dus misschien zou het daar wel wat makkelijker zijn om voorbij die grens bij Nederlandse mensen te komen. Maar eigenlijk is dat gek, Eindhoven is namelijk ook een hele internationale stad door alle studenten. Mensen zeggen dat Eindhoven niet zo’n extraverte stad is. Ik vind het wel een leuke stad, het is tof dat hier zoveel technologische innovatie is. Er is hier veel te doen en er is een grote internationale gemeenschap. Als ik hier de aansluiting zou kunnen vinden die ik in de VS had, zou ik hier nog langer willen blijven.”
Spaans in Brabant
“Ik weet niet wat mijn eigen culturele ‘dingen’ zijn, ik denk dat ik heel open en vrij ben. Dat is niet per sé iets Spaans. In mijn vriendengroep in Spanje denken ze dat ik gek ben. Toen ik naar de VS ging snapten ze niet allemaal waarom ik weg ging, vind je Spanje dan niet leuk? Aan de andere kant zijn er wel meer Spaanse jongeren die gaan rondreizen. Het is waarschijnlijk wel heel anders in een grote stad, zoals Madrid. Ik mis Spanje niet, ik heb geen heimwee. Ik snap wel waarom iemand heimwee zou hebben, maar ik heb altijd mijn eigen plan getrokken.
Ik werk ook in een restaurant in Eindhoven, daardoor ontmoet ik veel verschillende mensen. Volgens mij vinden Nederlanders over het algemeen Spaanse mensen leuk, want mensen hier vinden Spanje heel leuk. Ze gaan daar allemaal naartoe! Ik ontmoet veel mensen die me dan willen vertellen wat ze allemaal weten van de taal en waar ze in Spanje geweest zijn.”