Rond 1841 werd hier een cavaleriekazerne gebouwd, met stallen en manege. Vijftien jaar later vertrokken de soldaten weer, waarna de gebouwen toevielen aan de gemeente die ze verkocht aan enkele ondernemers.
Vanaf eind negentiende eeuw was het hele complex in één hand, die van de firma Van den Berg en Krabbendam, die de afkorting van de gecombineerde naam (BeKa) in 1904 met trots in de nieuwe schoorsteen liet inmetselen.
De Tilburgse textielindustrie ging na de Tweede Wereldoorlog ten onder. In 1968 sloot ook de firma BEKA de poorten. De fabriek werd na enige jaren gesloopt. Het regionaal archief trok in de gerestaureerde kazernegebouwen en op het vrijkomende terrein werden woningen gebouwd.
Alleen de schoorsteen, nu rijksmonument, herinnert nog aan het industrieel verleden van de plek en daarmee aan de tijd dat een fabriek midden in het stadscentrum nog als de gewoonste zaak van de wereld werd beschouwd.
Bronnen
Van Oudheusden, J., Erfgoed van de Brabanders. Verleden met een toekomst, ‘s-Hertogenbosch, 2014.
Van Uytven, R. (red.), Geschiedenis van Brabant, van het hertogdom tot heden, Zwolle, 2004.
Dit artikel is een bewerking van een tekst uit J. van Oudheusden, Erfgoed van de Brabanders. Verleden met een toekomst, ‘s-Hertogenbosch, 2014, 241.