Voor het platteland waren deze tramwegen en buurtspoorwegen van groot belang, omdat ze aansloten op het nieuwe spoorwegennet. Via de spoor- en tramwegen konden veevoer en kunstmest tegen lagere kosten worden aangevoerd, terwijl lokale bedrijfjes hun afzetgebied sterk verruimd zagen. Trams rijden er in Brabant al lang niet meer, de laatste lijnen werden al voor de oorlog opgedoekt. Toch is hier en daar nog een enkel restant bewaard van deze voorziening, die jaren geleden door de dorpen werd binnengehaald als teken van vooruitgang.
De houten tramremise in Reusel is hier een voorbeeld van. Deze was vroeger te vinden naast een voormalig grensstationnetje dat tevens dienst deed als douanekantoor. De tramlijn die door Reusel liep was de verbinding tussen Eindhoven, Arendonk en Turnhout. Omdat grensoverschrijdend tramverkeer bij wet verboden was moesten de reizigers in Reusel overstappen. Een deel van de verder houten remise is opgetrokken van baksteen. Zo kon de hitte van de stoomlocomotief worden weerstaan en brand worden voorkomen.
Bronnen
Van Oudheusden, J., Erfgoed van de Brabanders. Verleden met een toekomst, ‘s-Hertogenbosch, 2014.
Dit artikel is een bewerking van een tekst uit J. van Oudheusden, Erfgoed van de Brabanders. Verleden met een toekomst, ‘s-Hertogenbosch, 2014, 193.