De registratie van de toediening van sacramenten als doop en huwelijkssluiting en ook van kerkelijke begrafenissen, werd dwingend voorgeschreven na het concilie van Trente. Natuurlijk zijn niet al dergelijke registers bewaard gebleven. Maar als voorlopers van de Burgerlijke Stand zijn de doop-, trouw- en begraafboeken – kortweg DTB-registers – een buitengewoon waardevolle bron voor het genealogisch onderzoek dat ook in Brabant door vele duizenden wordt verricht. Het oudst bewaarde doopregister van Nederland is dat van de Sint-Jan van ’s-Hertogenbosch, dat in 1565 begint en zelfs enkele oudere inschrijvingen heeft uit de jaren 1558-1562.
Bronnen
Kuijer, P., 's-Hertogenbosch. Stad in het hertogdom Brabant, Zwolle/‘s-Hertogenbosch, 2000.
Van Oudheusden, J., Erfgoed van de Brabanders. Verleden met een toekomst, ‘s-Hertogenbosch, 2014.
Dit artikel is een bewerking van een tekst uit J. Van Oudheusden, Erfgoed van de Brabanders. Verleden met een toekomst, 's-Hertogenbosch, 2014, 111.