Ik ben geboren in Eindhoven, maar als puber groeide ik op in Oostende. In die periode kwamen veel van mijn interesses en idealen naar boven. In die periode heb ik al veel interesse gehad in maatschappelijke thema’s. Ik deed vrijwilligerswerk, waarbij ik dan hielp met het schoonmaken van de stranden daar. Ook zat ik in het Belgische jongerenparlement. Daar zaten we dan met jongeren van andere scholen om te praten over politiek.
Werken voor de overheid
Ik kon niet kiezen tijdens mijn studie. Ik vond alles interessant. Voor mijn studie Communicatiewetenschappen verhuisde ik naar Tilburg. Een jaar later begon ik tegelijkertijd aan Film- en Televisiewetenschappen in Utrecht, met beleid en management als minor. Als student werkte ik in de horeca en deed ik ook nog veel vrijwilligerswerk (van Rode Kruis, Popcentrum 013 en geld inzamelen voor Artsen zonder grenzen). Na mijn studies begon ik als trainee bij de Rijksoverheid in Den Haag. Ondanks dat ik in de richting van cultuur had gestudeerd, kwam ik terecht bij het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Dat wilden ze, zodat je zo breed inzetbaar mogelijk wordt. Ik heb daar heel veel geleerd over hoe de overheid werkte: wat de impact van beleid is op de samenleving, tot aan hoe je projecten succesvol neerzet, tot aan het creëren van draagvlak voor je project tot aan efficiënt netwerken. Daar heb ik een fantastische tijd gehad. Na de traineeship detacheerde ik naar de gemeente Tilburg. Ik wilde weten hoe een gemeente werkte. En wat de directe impact is van het lokale beleid op de omgeving. De gemeente Tilburg was toen bezig zich kandidaat te stellen voor de titel Europese Hoofdstad van Cultuur. Nou ideaal, dacht ik met mijn culturele studieachtergrond. Dit project was ook erg leuk om te doen! En persoonlijk erg leerzaam. Ik leerde bijvoorbeeld dat ik een veel bredere interesse had dan alleen maar kunst en cultuur en overheid. Daarom wilde ik ontdekken welke andere onderwerpen ik nog meer interessant vond en welke andere vaardigheden ik nog kon ontwikkelen.
Commercie
Een Belgische vriend vroeg aan me: "Moon, wil je als salesmanager aan de slag en onze groothandel in wijn en delicatessen opzetten in Nederland?". In eerste instantie verklaarde ik ze voor gek, Want ik was toch niet commercieel? En commercieel zijn was een vies woord. Maar, ze hebben me overtuigd. Ik ontdekte namelijk dat als je eenmaal enthousiast bent over iets, of dat nou ideeën zijn over de maatschappij, of een product waar je echt achter staat, dan is het verkopen daarvan eigenlijk hetzelfde. Bovendien, de producten die we verkochten waren ook allemaal echt fantastisch. De producenten waren echte ambachtsmensen en we verkochten het aan gespecialiseerde wijn- en delicatessenzaken. Het was hard werken, maar heb dit met ontzettend veel plezier gedaan! In deze periode kwam ik erachter dat ik snel en duurzaam een netwerk kan opbouwen én commercieel kon denken.
Botsing van waarden
Later werkte ik als senior projectmanager bij een internationaal bedrijf dat producten maakte in Azië voor Europese bedrijven. Ik kreeg als snel de grootste klanten onder mijn beheer! Ik begeleidde het hele proces voor mijn klanten: van productontwerp, het vinden van de juiste leverancier in China, het maken van het product, tot het regelen van de juiste verpakking en het transport naar Nederland. Ook deze functie en sector waren enorm interessant! Bijna alles wat je om je heen ziet (van badkamers, schoolspullen en goedkope merchandise spullen tot aan duurzame kleding en BMX-fietsen) is gemaakt in Azië. Fascinerend vond ik dat. Maar tegelijkertijd begon het ook direct te schuren met mijn eigen persoonlijke waarden en maatschappelijke idealen. Ik dacht, wat zijn nou mijn kwaliteiten en wat doe ik daar nu mee? Het antwoord was: geld verdienen voor een baas. Dat voelde echt als het weggooien van mijn talent, terwijl ik dat ook kon gebruiken om iets goeds te doen. Ik vond mezelf op dat moment echt niet leuk
Kwaliteiten inzetten voor een maatschappelijk belang
Toen zag ik een opdracht bij Cubiss voorbijkomen, een organisatie die maatschappelijke thema’s aanpakt en verbindt met het bedrijfsleven. Daar zag ik de mogelijkheden om de kwaliteiten die ik heb toe te passen voor een maatschappelijk belang!
Ik heb er veel over nagedacht, hoe komt het eigenlijk dat ik het zo belangrijk vind om mensen en organisaties te verbinden? In de periode rond mijn geboorte, toen mijn ouders pas net naar Nederland waren verhuisd, waren er instanties die mijn ouders hebben geholpen. Dat is het mooie aan het sociale stelsel van Nederland, daarin kunnen gezinnen verder worden geholpen wanneer dat nodig is. Als die verbinding dan eenmaal gelegd wordt, kunnen levens veranderd worden!
Ik vond het zo moeilijk om een opleiding te kiezen, laat staan een baan of een sector. Er zijn heel weinig rolmodellen van mensen die het anders doen, met bredere interesses. Het is pas twee jaar geleden dat ik tegen mezelf heb gezegd ‘Moon, je bent gewoon veelzijdig met brede interesses en dat is prima’. Nu werk ik fulltime als adviseur bij een organisatie die maatschappelijk bijdraagt en tegelijkertijd ben ik samen met een andere ondernemer bezig met het importeren van (duurzame) producten uit Azië.
Volgende generatie
Ik was 24 jaar toen ik mijn dochter kreeg. Zij is nu veertien. Ook zij is enorm veelzijdig en heeft hele brede interesses. Het verbaast me trouwens hoe maatschappelijk betrokken en bewust haar generatie is. Ze staan op voor grote maatschappelijke issues als de klimaatverandering en rassenongelijkheid.
Het was mooi om te zien hoe groot Black Lives Matter was in Tilburg. Zoveel Tilburgers, zoveel jongeren. Prachtig! Deze jonge generatie heeft me geïnspireerd om een platform voor biculturele Tilburgers te starten. Samen met een oud-collega van de gemeente Tilburg zijn we eind november samengekomen om te kijken wat we als inwoners kunnen betekenen voor anderen. We vinden het belangrijk dat je trots mag zijn op je biculturele achtergrond. Het mag (weer) een feest worden om 'anders' te zijn, om biculturaliteit als een grote kracht te zien. Dat willen we meegeven aan de jonge generatie!
Dit verhaal is een van de getuigenissen voorgekomen uit het project Chinese Brabanders in het Brabants Erfgoed. Hiervoor is Mika Kraft met allerlei Brabanders met een Chinese afkomst het gesprek aangegaan, om een verhaal uit hun leven uit te werken tot een artikel op www.brabantserfgoed.nl . Dit project is voortgekomen uit een onderzoeksstage bij Erfgoed Brabant vanuit de studie Culturele Antropologie en Ontwikkelingssociologie aan de Radboud Universiteit Nijmegen.