Sint Elisabethsvloed
Het oorspronkelijke kasteel, waarvan onder meer Jan van Strijen eigenaar was, stamde uit de dertiende eeuw. In 1421 viel het kasteel ten prooi aan de watersnoodramp Sint Elisabethsvloed. Hierbij braken de dijken door, waardoor het land overstroomde met zowel zeewater uit het westen als rivierwater uit het oosten. De familie Van Wijnvliet, de toenmalige bewoners van Zuidewijn, verhuisden daarop naar een zogenaamde 'steenen camer' en de naam 'Zuidewijn' verhuisde mee.
Familie Van der Merwede
Het kasteel is voor het grootste deel van zijn bestaan in handen geweest van de familie Van Merwede. In 1432 kreeg Dirk van Merwede het kasteel in zijn bezit, waarna het tot het einde van de achttiende eeuw in bezit bleef van de familie van Merwede. Na een huwelijk met de familie De Roy kwam het kasteel door overerving in hun bezit, waar het tot op heden is. De kasteelnaam is daarbij aan de familienaam toegevoegd, waardoor de familie bekend is komen te staan als de Roy van Zuydewijn.
Architectuur
Het oudste gedeelte van het huidige kasteel, een vooruitspringend middenstuk waarop haaks de linker zijvleugel met trapgevel staat, werd gebouwd aan het einde van de zestiende eeuw. Vervolgens werd in de zeventiende eeuw de rechtervleugel bij gebouwd en kreeg het kasteel nog een verdere uitbreiding gedurende de achttiende eeuw.
Bronnen
Dit artikel is een bewerking van een tekst van M. Schlingmann, zoals eerder gepubliceerd op www.brabantserfgoed.nl.